Geçmiyor Günler Bu Yalnızlıkla

Yaşamış olduğu yer: İstanbul
Uygar Olayı: Bekar
Yaşı: 29
Mesleği: Danışman

Kolaylıklar adım Nebahat. Yaşım 29. Ben birazcık yalnızlığı seven biriydim fakat baktım ki artık olmuyor bu şekilde. Kısaca birilerini kıymet vermesi lazım. Doğal olarak ki tek taraflı değil. Bencil biri olmadım asla hayatımda. Lakin gelenler de gideni aratıyor kimi zaman. Her neyse ben bütün defterleri kapatarak yaşamaya başlayacağım. Var mı benimle gelen? Bu güzel arkadaşlık yolunda yürümek isteyen var mı acaba? Var ise buyursun mesajlarını esirgemesin.

Kendinizi tanıtmanızı rica ediyorum. Yaşınız ve işiniz benzer biçimde. Hobilerimizi sonrasında konuşuruz sevgili benzer biçimde başlamayacağız iyi mi olsa. İyi bir arkadaşlık hakikaten mutluluk getirir diye düşünüyorum. Sizler bu konudaki fikirlerinizi de paylaşın olur mu? Evlenmek benzer biçimde bir düşüncem olmadığını da dile getirmek isterim. Yalnız {arkadaş} olarak yola çıkalım da bir gerisi kendiliğinden gelir.

Düşünceli bir bayanım. Detaylara takılırım fakat kimseyi üzmem. İhaneti affetmem doğrudan samimiyeti keserim falan kısaca. Bakalım ya yaşam bizlere neler gösterecek. Hiçbir şey umduğumuz benzer biçimde olmuyor ki netice itibariyle. Hayırlısını istemeye devam ediyoruz ve daima güzel günler bekliyoruz işte nasıl yapsak. Görüşmek suretiyle.